Van trilzwammen, vreemde wezens, een octopus en gehakt....

Tijdens een wandeling door het Holtingerveld zagen we grote oranje/gele klodders op de grond liggen. We dachten eerst dat iemand er sinaasappelschillen had neergegooid, maar bij nadere bestudering zagen we dat het gele trilzwammen waren. Die waren we wel eens vaker tegengekomen, maar zo uitzonderlijk groot als deze hadden we ze nog nooit gezien. 

Later zagen we weer van die grote, deze zaten nog vast aan een boomtak.

Gele trilzwammen komen tevoorschijn uit spleten in boomschors. Bij deze was dat goed te zien, het leek alsof hij vanuit een opening in het schors tevoorschijn kwam.

Door de uitzonderlijk hoge temperaturen van de laatste tijd kwamen de katjes alweer tevoorschijn.

Ik heb iets met bijzondere vormen in bomen. Hier zag ik een varkenskop in.

In paddenstoelen zie ik trouwens ook vaak iets: deze hier leek op een vis die lag te happen op het droge.

Dit was een bijzonder verschijnsel: een eik en een berk die een eindje met elkaar waren opgegroeid, elkaar weer loslieten, daarna toch weer even samengingen om uiteindelijk apart verder te groeien. 

't Was net alsof ze elkaar een zoen gaven ;-)

Vanmiddag zijn we vanaf  't Olde Posthuus richting Kralo gelopen.

Regelmatig zagen we koppels ganzen overvliegen.

Door de regen hingen overal druppeltjes, hier aan het pijpestrootje...

... en hier aan een dennentak.

Er hing een dreigende lucht boven het Holtveen.

De wind zorgde voor grillige patronen in het water.

Het was overal behoorlijk nat. Hoe kan het ook anders, na al die regen van de laatste tijd.

Zag ik daar een octopus? Nee, het waren prachtige korstmossen op een takje. 

Ondanks dat het een grauwe dag was, zag het heideveld met de verschillende soorten mos er kleurrijk uit.

Het was heel rustig. Weinig dieren te zien of te horen. 

Een vlucht wilde zwanen bracht wat leven in de brouwerij.

Vanaf het fietspad bij de vogelkijkwand zagen we dit koppeltje kuifeenden.

De terugweg ging door het bos. Wat we de afgelopen dagen in andere bossen al hadden gezien, zagen we hier ook. Door de sneeuwvracht van vorige week waren er van veel dennenbomen takken afgeknapt. 

Knap hoor, hoe een specht zulke mooie ronde gaten kan maken, alleen maar met behulp van z'n snavel.

Ook hier was een specht bezig geweest.

Waar gehakt wordt, vallen spaanders...

Allemaal dennenappels...

We gaan op zoek naar dennenappels voor de kerstmarkt van 9 december. We weten dat er op de zandverstuiving bij het Echtens paradijs dennen staan met hele grote appels. Daar vinden we er helaas maar drie van, blijkbaar weten andere mensen dit ook. Dan maar op zoek naar kleinere. En daar vinden we er genoeg van.

We leggen ze te drogen bij de verwarming zodat ze uit gaan zetten. 

Tijdens de kerstmarkt mogen kinderen er pindakaas op smeren en ze door vogelzaad rollen. 

Een lekkere snack voor de vogels in de winter.

We komen natuurlijk niet alleen voor de dennenappels. We hebben onze camera ook mee. 

Als je oog hebt voor detail is er zóveel te zien, zoals bijvoorbeeld deze glinsterende regendruppels aan de dennentakken...

...en aan de leuning van een bankje.

Vergankelijkheid kan mooi zijn. Het lijkt wel bladgoud wat er aan de bomen hangt.

'k Heb groot respect voor het bekertjesmos. 

Iedere keer weer ga ik ervoor door m'n knieën of zelfs op m'n buik.

De takken van de larix laten mooie structuren zien.

Er zijn nog heel veel paddenstoelen te zien. 

Deze cantharel bijvoorbeeld staat nog in volle glorie te pronken.

"Mit de zunne in de kop" lopen we verder door het bos.

Kleurige herfst

Vanmiddag heb ik met Adri een wandeling door het Dwingelderveld gemaakt, o.a. door de Anserdennen. Zojuist is er nog een buitje gevallen, maar nu is het droog.
De zon schijnt zelfs en als de zon schijnt, lijkt alles mooier.

Ik weet dat de foto niet scherp is, maar ik vind de kleuren heel erg mooi.

Het Achterlandse Veen ligt er rustig bij. Zie je de Jacobsladder erboven?

Er liggen al een tijdje stapeltjes boomstammen in het bos. 

In de loop der tijd heeft elk stammetje z'n eigen krans van elfenbankjes gekregen.

We zien een prachtige regenboog boven het heideveld. 

Ik vind 't altijd weer een bijzonder verschijnsel.

Een buizerd vliegt over het open veld. 

De radiotelescoop staat te glanzen in de zon.

We komen Hanneke de schaapherder tegen met haar kudde.

Ze heeft twee border collies bij zich. Die op de voorgrond is heel bijzonder van kleur.

Er lopen een aantal rammen mee in de kudde, waaronder deze mooie zwarte. 

Hanneke vertelt dat deze rammen nog een paar dagen de kans krijgen om voor nageslacht te zorgen, daarna worden ze weer apart van de ooien gezet.

En verder gaan ze weer, op zoek naar eten...

Als je goed om je heen kijkt, zie je nog aardig wat paddenstoelen. 

Een eindje van het pad af zien we deze grote sponszwam. Het is duidelijk hoe hij aan z'n naam komt. De sponszwam is een eetbare paddenstoel en groeit meestal aan de voet van naaldbomen, in dit geval een grove den.

Dit zijn geweizwammetjes. Ook duidelijk waarom ze zo heten. 

Zulke mooie als deze, met zoveel vertakkingen, heb ik niet vaak gezien.

Geweizwammen groeien op dode takken en stronken van loofbomen.

Soms zijn paddenstoelen zó groot, dat je er tijdens een regenbui onder kan schuilen.

Regenbuien onderweg, ik zit er niet op te wachten, maar een regenbui heeft ook zo z'n voordelen: in de plassen die daardoor ontstaan zie je mooie weerspiegelingen van de bomen en de lucht.

De koolmeesjes zijn vandaag behoorlijk vrijpostig. 

Ze fladderen om ons heen en komen vlakbij ons zitten. 

Onder begeleiding van een vlucht ganzen in V-formatie vervolgen wij onze weg...

Een lesje met een knipoog.

In Nederland komen rond de 5000 soorten paddenstoelen voor. Knappe kerel/vrouw die al de namen van die paddenstoelen kan opnoemen. Ik ken wel een aantal namen, maar lang niet alle. Sommige namen kan ik goed onthouden, omdat die heel logisch zijn, bijvoorbeeld de parasolzwam, die echt op een parasol lijkt. Of de aardappelbovist, die lijkt op een aardappel.
Zo kun je ook zelf een naam bedenken voor de paddenstoelen die je ziet. Dat is helemaal niet moeilijk hoor! Je moet gewoon naar de vorm en de kleur kijken.

Deze bijvoorbeeld zou ik tijgerbolzwam noemen. 

Er heeft al iemand aan geknabbeld, te zien aan de gaatjes in de hoed en de kraag.

De glibberige glanspaddenstoel. Tweelingbroers.

De kruimelzwam, de kruimels op z'n hoed zijn er speciaal voor om vogeltjes te lokken.

Als de vogeltjes dorst hebben gekregen van de kruimels, gaan ze op zoek naar de wateropvangzwam. 

De zweterige rijstekorrelzwam, herkenbaar aan de zweetdruppels die eraan hangen.

De pompoenpaddenstoel. Hij wordt vooral geplukt rond Halloween.

De rechtopstaande sliertige spaghettizwam. 

De waterige weerspiegelzwam. 

Zie je de mooie figuurtjes weerspiegeld in het water op z'n hoed?

De reusachtige trollenvoetzwam.

Daartegenover staat deze kleine: het ieniemienie paddenstoeltje.

Het steeltje is als een paardenhaar zo dun.

De gespikkelde knotsjeszwam. Ze staan vaak in grote bundels bij elkaar. 

Slijmerige slakkenzwam. Zoals je ziet zijn slakken er gek op. 

De zwammen zijn breekbaar als porselein.

De kanten rokjeszwam. De een in volle glorie, de ander inktzwart en versleten.

Oranje schaaltjeszwam. Handig om eten in te verzamelen,

"Op een kleine paddenstoel, rood met zonder stippen..."

De lila-langbeen paddenstoel.

Als afsluiter twee gekraagde bloteborstjeszwammen.

Zie je dat het helemaal niet moeilijk is om paddenstoelennamen te verzinnen? 

Met een beetje fantasie kom je een heel eind...

Om te testen of jullie het nu ook kunnen, krijgen jullie van mij deze foto.

Ik zou zeggen: bedenk er eens een toepasselijke naam bij!