Waar we (bijna) altijd wel tijd voor hebben (of anders maken) is: er met de fiets en camera op uit gaan en dan kijken wat we onderweg tegenkomen...
Zoals vorige week: we zagen een paar hazen.
(We zien trouwens de laatste tijd meer hazen dan we de laatste jaren hebben gezien, heel mooi!)
Terwijl we naar deze hazen stonden te kijken, zei René: "Kijk eens achter je, we worden begluurd..."
Staan er twee reebokjes vanuit het graan naar ons te kijken.
Bij de linker zit de bast nog om het gewei. Hij heeft trouwens een vreemd gewei: de ene stang is veel langer dan de andere. Bij de rechter ree is de bast al van het gewei af.
Aan de overkant van de Davidsplassen grazen de heidekoeien.
Een luchtballon zweeft boven het veld.
Je ziet heel veel kaalgevreten bomen. Deze prachtige ringelrups is één van de boosdoeners.
Het is de rups van een nachtvlindertje. Deze zet haar eitjes in een ringvormige rij op dunne takjes af, vandaar de naam.
Op de Benderse Berg horen en zien we een koekoek.
Jonge zwaluwen bij het Holtveen.
Bij de Holtveenslenk lopen twee witte vogels. Het zijn druk foeragerende lepelaars.
Een paar dagen later hebben we een excursie over het akkerbeheer van Natuurmonumenten.
Hier staan we bij een graanveldje op de Anser es.
Je zou er nu eens moeten gaan kijken. Er bloeien prachtige korenbloemen tussen het graan.
Aan de Benderse zien we langs de rand met stoppelknollen zomaar een ree staan. Ze kijkt ons aan en verdwijnt dan tussen het knolgewas.
Bij het Bezoekerscentrum heb je de Mozesgang.
Het mooie daarvan is dat je door de glaswand onder water kunt kijken.
Én je kunt vanuit deze gang de kikkers op ooghoogte fotograferen.
Ze kwaken dat het een lieve lust is.
Tibor is druk in gesprek met een kikker.
Tussen het riet zien we allerlei beestjes, zoals deze schorpioenvlieg.
En dit goudglanzende kevertje.
Deze libelle kwam zomaar gezellig bij René op de schouder zitten.
Weer een paar dagen later fietsen we richting Oosteinde.
Daar zien we zowaar een paartje wulpen met drie jongen lopen.
Daar worden we vrolijk van!
Hier zie je één ouder met een jong.
Bij de Oude Vaart bereiken we het doel van onze fietstocht: de weidebeekjuffers.
Vorig jaar zagen we er hier heel veel. Nu zien we er helaas maar een stuk of vier.
Prachtige beestjes zijn het!
Er zit er eentje vlakbij op een uitgebloeide paardenbloem. Hij beweegt z'n vleugels op en neer.
Eén van z'n ogen is duidelijk te zien.
Dit is het vrouwtje. Zij heeft een groene kleur en heeft niet de vlekken op de vleugels, zoals het mannetje.
De margrieten langs de vaart staan volop in bloei en het gonst van de insecten.
Er landt een eendagsvlieg op René z'n kuit. Dat zijn toch óók prachtige dieren. Kijk eens naar die lange sprieten aan zijn achterlijf.
Deze boerenzwaluw houdt alles wat vliegt goed in de gaten.
Kokmeeuwen scheren over het water op zoek naar eten.
Ook dit visdiefje komt regelmatig langs om mugjes en vliegjes te verschalken.
De terugweg gaat langs de Wold Aa. Kleurige bloemen langs de oevers.
Ook hier een luchtballon.
De gele lissen bloeien nu volop.
We zien twee donkere stipjes in de verte. Reeën? Die zien we hier namelijk heel vaak.
Als we door de zoeker kijken, zien we dat het twee kraanvogels zijn! Dat is een aangename verrassing!
Ook deze twee ooievaars zijn druk aan het foerageren.
Bij een boerderij staat een aantal geiten nieuwsgierig naar ons te kijken.
Waar de Wold Aaweg de Ruiner Aa kruist, is een heel mooi natuurgebiedje met veel water.
Daar is altijd wat te zien.
Zoals deze twee synchroon zwemmende zwanen...
... en een stel aalscholvers in een kale boom.
We horen geplons in de Ruiner Aa en zien daar ganzen met een heleboel jonkies zwemmen.
Vlakbij huis zien we twee jonge schapen op de weg lopen. We bellen bij het dichtstbijzijnde huis aan om dat te zeggen, maar de vrouw die opendoet is niet de eigenaar. Ze zegt dat de eigenaar er vanaf weet, maar dat de schapen iedere keer ontsnappen.
Ik vraag me af hoe vaak ze dat al verteld heeft aan voorbijgangers die bij haar aanbellen....
Tja, je maakt wat mee rondom Ruinen...
