Gisteren zijn we naar het Scharreveld geweest, een natuurgebied bij Westerbork. Het is globaal onderverdeeld in twee stukken: Het ene gedeelte bestaat nagenoeg uit heide, terwijl het andere stuk wat afwisselender is: Weilandjes, heide en bos. Wij nemen het meer afwisselende gedeelte.
De struikheide staat op dit moment prachtig in bloei.
Een eind verderop stonden koeien te grazen. Toen wij uit de auto stapten, kwamen ze gelijk onze kant op. Ze dachten vast dat er wat te eten viel of zo. Helaas...
Je ziet tegenwoordig overal ooievaars.
Het lijkt alsof er steeds meer van komen en ze daarom hun leefgebied uitbreiden.
Een zilverreiger vond hier ook een plekje.
Een blauwe reiger en een zilverreiger in één shot. Een gelukstreffer.
Langs de rand van het weiland stonden uitgebloeide distels. Het wemelde er van de distelvinken, ook wel puttertjes genoemd. Hier zie je links twee puttertjes en rechts twee zwaluwen, gezellig samen op het hek.
Tussen de pitrus zaten tal van tijgerspinnen, ook wel wespspinnen genoemd. Prachtige spinnen zijn het.
Hier eentje van de voorkant. Zo kun je de mooie tekening op z'n lijf goed zien.
Ook zagen we veel viervlekwielwebspinnen. Ook zo'n mooie spin. Met een hele mooie naam!
V i e r v l e k w i e l w e b s p i n ;-)
Deze spin had net een langpootmug gevangen. Mooi om te zien hoe snel hij z'n prooi met draadjes omwikkelt.
Twee groepen nijlganzen kruisten elkaar in de lucht.
Een buizerd cirkelde hoog boven ons.
Stuifzwammen staken hun kop boven de grond.
Deze lijkt op het hoofd van een mannetje met een dikke neus.
Dit plantje heet ogentroost. We zagen er heel veel van.
Er vlogen nog heel wat juffertjes rond.
Ik zag ineens een hoop vliegen ergens op zitten. Waarom ze daar nou precies zaten, kon ik niet goed zien...
Een ingewikkeld paringsstandje van libellen.
Zie hoe het vrouwtje zich vasthoudt aan de staart van het mannetje.
Tormentil, een typische heideplantje, bloeit bijna de hele zomer door.
Een atalanta rust even uit op deze boom.
Ook in dit gedeelte zagen we bloeiende heideveldjes
.
Klokjesgentianen! Wat zijn het toch prachtige bloemetjes.
Toen we weer terug bij de auto waren, zagen we een hele donkere lucht onze kant op komen.
Rechts zie je de zonnestralen door een gat in de wolken.
In het andere gedeelte hebben ze een kijkheuvel gemaakt.
Daar zijn we nog even op geklommen.
Van daaruit zagen we Schotse Hooglanders in het heideveld lopen.
Prachtige zonneharpen boven het veld.
Boven op de kijkheuvel nog even nagenietend van de wandeling.
