zondag 29 augustus 2021

Vroeg op pad!

Een nichtje van ons heeft ook belangstelling voor natuurfotografie. Zo nu en dan gaan we samen met haar op pad. Ze wil graag eens 's morgens vroeg, dus spreken we om 6 uur af bij het Bezoekerscentrum en gaan we het Kloosterveld in. Het is helaas bewolkt, waardoor de kans op een mooie zonsopkomst niet zo groot is, maar dat maakt ons niet uit. We genieten alleen al van het feit dat het er nog heerlijk rustig is, er is geen mens te zien.



Alhoewel, rustig? De eerste ganzen vliegen al weer over, op weg naar hun foerageerplaatsen.


En ganzen hebben altijd lawaai bij zich, je kúnt ze gewoon niet missen.


Een aantal jaren geleden is het achterste gedeelte van het Kloosterveld afgeplagd. Daar komt nu o.a. struikheide tevoorschijn. En die staat juist nu in bloei!



In dit gedeelte van het Kloosterveld lopen de schapen vrij rond. Hier drie rammen op een rij.
 


Hier zie je dat het middelste stuk van deze heidepol is afgevreten door de schapen.



Vanaf de bovenkant is dat beter te zien.



De zon piept toch nog even tussen de wolken door.



Intussen wordt er natuurlijk druk gefotografeerd.



De paarse pracht in volle glorie.



Een iets ander standpunt van de camera levert een heel andere foto op.



Een mooie combinatie van twee soorten hei in één pol: links dophei, rechts struikhei.



De dophei bloeide al in juni, maar hier en daar zie je nog een nabloeiertje.


De dauwdruppels glinsteren als pareltjes op het gras.


Op de terugweg langs het pad zien we dit vogeltje zitten: een vrouwtje grauwe klauwier.


Een eindje verderop zit een witte kwikstaart.



Daar komt het Bezoekerscentrum in zicht. Met het prachtige sedumdak gaat het bijna op in z'n omgeving.
Na een lekker kopje thee uit de thermosfles gaan we weer naar huis, met nog een heerlijk lange dag voor de boeg. Dát is het voordeel van vroeg opstaan...

maandag 28 juni 2021

De Heerlyckheid Ruinen

Net buiten Ruinen, richting Oosteinde, is een veldje ingezaaid met klaprozen, korenbloemen, kamille en andere kleurige bloeiers. Je mag er vrij doorheen wandelen en genieten van alle kleuren en geuren.

Dat hebben wij uiteraard gedaan.



Ze hebben het "de Heerlyckheid" genoemd, een heel toepasselijke naam, vind ik...




Er lopen gemaaide paden kriskras doorheen, zodat je de bloemen van alle kanten kunt bekijken.


Het is één grote kleurenpracht.


De rode papavers knallen eruit tussen de kamille.





De meeste papavers waren rood of oranje, maar zo hier en daar stond er een andere kleur, zoals deze bonte papaver.








Ergens in het midden van het veld was een vijver uitgegraven waar een bootje lag met een hele mooie naam:


"True love"...







Het paars van de bolderik kleurt mooi tussen al het rood en blauw van de papavers en korenbloemen.

 





We hadden verwacht dat het zou gonzen van de bijen en hommels, maar dat viel een beetje tegen. Gelukkig zagen we er wel een paar...


Hé! Deze papaver heeft wel een heel bijzondere vorm!

We hebben (natuurlijk) honderden foto's gemaakt, want alles was even mooi. Maar bovenal hebben we verschrikkelijk genoten van dit feest van bloemen! Dat zou men op veel meer plekken moeten doen!

zaterdag 1 mei 2021

Kiersche Wijde

 Vorige week zijn we weer eens naar de Kiersche Wijde geweest, een natuurgebiedje bij Wanneperveen.



Bij dit bruggetje is een parkeerplaats, waarvandaan drie routes starten.


De Kiersche Wijde is onderdeel van het natuurgebied De Wieden, een groot meren- en moerasgebied in de kop van Overijssel. Je vindt hier o.a. trekgaten, graslandjes en trilveen. 


Ganzen zie (en hoor) je bijna overal. Hier dus ook.


Er wordt gezegd dat er in De Wieden rond de 500 reeën leven. Waar zijn die dan toch overdag?
Dáár dus! We zien twee paar oren boven het gras uitsteken. Eerst denken we dat het hazen zijn, maar door de zoeker van onze camera kijkend, zien we dat het toch echt reeën zijn.


We treffen het, de zon schijnt en er hangen mooie wolken in de lucht.
Dat maakt de foto's altijd net wat mooier, vind ik.



Zwanen zie je hier ook veel.


Er bloeien pinksterbloemen, een van de waardplanten voor het oranjetipje, een wit vlindertje met oranje puntjes aan de vleugels (het mannetje althans). We zien hem rondvliegen, maar krijgen 'm niet op de foto. Hij is té beweeglijk. 


We rusten even uit op een bankje en wat ligt daar? Een happy stone. Die kom je tegenwoordig ook overal tegen. Ik neem 'm mee voor m'n kleinzoon Jesper, kan die hem weer ergens neerleggen in Groningen.




Er vliegt ook van alles door de lucht, van ooievaars tot ganzen en ook deze blauwe kiekendief
 (vrouwtje).


Door de rietkragen heen zien we drie reeën staan. Ze voelen zich volkomen op hun gemak.


Verderop zien we er nog een lopen. Als je goed kijkt, zie je links van het ree er ook nog eentje in het gras liggen.


Ik kan maar niet genoeg krijgen van die mooie wolken die zo prachtig worden weerspiegeld in het water.



Heerlijk dobberen op het water...


Het lijkt alsof deze twee zwanen in het gras zitten, maar ze zwemmen in een heel smal slootje.


Daar vliegt weer een stelletje herrieschoppers over. 
Dat meen ik niet echt, hoor, ik blijf ganzen heel leuk vinden, ook al hoor je ze altijd al van ver aankomen.


Aan het eind van de route zien we wéér een paar reeënkoppies boven het gras uitsteken. 


En als klap op de vuurpijl dit paartje ganzen met zes jonkies.

Een aanrader, dit gebied. We gaan later in het jaar zeker nog een keer, als de libellen en waterjuffers er zijn. 
Doe stevige, waterdichte schoenen aan, want het kan er behoorlijk nat zijn.
En heb je een hond, laat hem dan thuis, want die mag niet overal komen. Sowieso mag hij niet loslopen.