Het was voorspeld, maar je gelooft het pas als je het ziet...
En dan doe je op een zondag de gordijnen van je slaapkamer open en wat zie je: sneeuw!
Wauw! Ik wil naar buiten!
Maar de harde wind heeft een berg sneeuw voor de voordeur gegooid! Die kunnen we dus niet opendoen.
Dan maar door de achterdeur naar buiten en sneeuw scheppen. Goed werk, René!
De vogels zitten al te wachten tot ze worden gevoerd.
Dat is dus de volgende stap: zaadjes strooien.
Ze zijn er als de kippen bij: mussen, een merel, vinkjes en een groenling.
Een plaatje! Al zeg ik het zelf... ;-)
Tijd voor een wandelingetje rond het dorp.
Door de harde wind zijn er overal mooie duinen ontstaan.
Het ijs in deze sloot ziet er niet goed uit om te schaatsen.
Gelukkig kon er later in de week wel volop worden geschaatst. Zelfs de kanalen waren dichtgevroren.
Een paar dagen later is de wind gaan liggen en schijnt de zon volop. We zijn op de fiets naar het Bezoekerscentrum geglibberd en hebben daar een wandeling door het bos gemaakt.
Aan de dennenbomen hebben zich ijspegeltjes gevormd. Ware kunstwerkjes!
Tjonge, wat zien we veel dierensporen in de sneeuw! Dán heb je pas in de gaten hoeveel dieren er rondlopen in het bos: hier voornamelijk vogeltjes, maar we zien ook sporen van muizen, reeën, konijnen, hazen en dassen.
Ondertussen moet er ook nog gewerkt worden. Dat is nogal een uitdaging. Maar we hebben het met z'n allen toch voor elkaar gekregen.
Dit bedoel ik o.a. met die uitdaging: zoek de brievenbus! :-)
Zondag vatten we het plan op om vanaf het "rustpunt" van Arend te gaan wandelen. We gaan er op de fiets naar toe. Haha, we hadden niet voorzien dat de weg naar Arend helemaal volgesneeuwd was!
Maar we hebben doorgezet en hebben het gered. Dat maakte dat we de chocomelk en appeltaart dubbel en dwars verdiend hadden!
Dit is een echte reeënwissel, alleen maar sporen van reeën te zien.
Je kunt nu ook mooi zien waar de ligplaatsen van de reeën zijn.
Toen we weer thuis waren, zagen we nog net deze halo rond de zon. Altijd een bijzonder verschijnsel.
We besluiten om aan het eind van de middag nog even het Kloosterveld in te gaan.
Voor morgen wordt er ijzel voorspeld en zet de dooi in, dus we moeten nu nog profiteren van de sneeuw.
We zetten de auto bij het Bezoekerscentrum.
De ondergaande zon schijnt mooi op het ijs van het ven bij het Bezoekerscentrum.
Da's weer eens wat anders: sneeuw in de Mozesgang!
Er hangen mooie ijspegels aan het sedumdak.
Wat een paar weken terug nog een grote watervlakte was, is het nu één grote ijs- en sneeuwvlakte.
Er wordt zelfs geschaatst!
Hier lopen we richting de stapstenen. We zijn heel benieuwd hoe dat er nu uitziet.
Zo dus! Heel anders dan een paar weken terug.
Omdat het water nog steeds stroomt, ligt hier geen ijs.
De terugweg gaat langs het berkenbosje.
Ook hier zien we veel dierensporen.
En toen was de zon al onder en kwam het Bezoekerscentrum weer in zicht.
Het was een mooie afsluiter van de vorst- en sneeuwperiode.
Jammer dat het voorbij is. Ik begon er net aan te wennen...
