Een paar weken geleden besloten we om de wekker maar weer eens vroeg te zetten. De zon te zien opkomen boven het Dwingelderveld is altijd een prachtige ervaring. Het fietsen over een compleet stil en donker heideveld is trouwens al een schitterende belevenis.
We besloten richting het Holtveen te gaan.
De zon was nog niet op toen we langs het Smitsveen reden, maar de lucht begon al roze te kleuren.
Bij het Holtveen gingen we op een heuveltje zitten
om te genieten van de stilte en de mooie kleuren.
En daar is de zon!
Groepen ganzen vlogen over.
Ze staken mooi af tegen de gekleurde lucht.
En wat een verrassing: twee kraanvogels die luid roepend kwamen overvliegen!
Na nog een laatste blik op de zon in het water, liepen we terug naar onze fietsen om verderop op een bankje ons meegenomen ontbijt op te eten.
We hadden behoorlijke mazzel vanochtend. Terwijl we zaten te eten, hoorden we weer die specifieke roep en zagen we vier kraanvogels overvliegen. Als je goed kijkt, zie je dat het een paartje met twee jongen is. De jongen hebben nog niet de witte vlekken aan de kop.
Ze landden een eind verderop in het heideveld.
Ik kreeg ineens het gevoel dat we werden bespied. In een grote eik zat een jong vogeltje, waarschijnlijk een paapje, naar ons te kijken.
Wat een eigenwijs beestje.
Het paapje was niet de enige die ons zat te bestuderen, ook deze koe met haar kalf had grote belangstelling voor ons.
Tijd om weer naar huis te gaan.
Het was weer een geweldige belevenis en dan denk ik: dat moeten we vaker doen, maar tja, ik heb zo'n hekel aan die wekker!!
