maandag 2 april 2018

Van heksenbezem tot heksensnot...

Afgelopen zaterdag hadden we een verjaardag in Groningen. Omdat we daar tegen half 4 werden verwacht, hadden we nog mooi de tijd om van tevoren een wandeling te maken. 
We besloten dit te doen in Westerbroek, een klein dorpje in Midden-Groningen. 
De start was bij de parkeerplaats van Hotel Van der Valk in het dorp.


Het begon meteen al goed. We waren nog maar een paar honderd meter op pad, toen we deze twee reeën zagen staan. Ze hadden ons ook in de gaten, zo te zien.

Het winterkoninkje is erg lastig om goed op de foto te krijgen. Hij zit geen moment stil. 

Een flinke heksenbezem in een berk. 
Het lijkt een vogelnest, maar is een vergroeiing van de boom en wordt veroorzaakt door een schimmel.

Westerbroek is een van de laatste laagveenmoerassen in de provincie Groningen. Het ligt in het stroomdal van de Hunze. Je vindt er veel bijzondere planten en dieren.

Een meerkoet, niet heel bijzonder maar wel mooi.

Twee opvliegende kuifeenden, ze lijken ergens van te zijn geschrokken.

Een knobbelzwaan.

Op de voorgrond staan lisdodden. Wij noemden ze vroeger sigaren.

De "sigaar" bestaat uit gigantisch veel zaadjes.

Dit vogeltje probeerde zich staande te houden op een van de stengels.
We konden er eerst niet achter komen wat voor vogeltje dit was, maar na lang gezoek en navraag (dank je, Ron), kwamen we tot de conclusie dat dit een paapje moet zijn.

Op de oever rustten twee Canadeze ganzen, op de achtergrond een wilde eend.

We kwamen door een stukje weiland, waar deze harige meneer liep te grazen.
Volgens mij zag hij ons niet eens door z'n lange "pony".

In de verte zagen we een ooievaarsnest. Zo te zien heeft iemand daar z'n plekje gevonden.

Wat zien we daar nou voor slijmerige stukjes liggen? O, het is sterrenschot, ook wel heksensnot genoemd. Het is afkomstig van een vrouwtjespad of kikker. Deze is opgegeten door een reiger of ander roofdier. De buik van de kikker of pad zit vol met eitjes en deze eitjes zitten in een soort gelei. Zodra deze gelei in contact komt met het vocht in de maag van het roofdier, gaat dit opzwellen.
Het roofdier krijgt hier buikpijn van en braakt dan alles uit.
Als je goed kijkt, zie je kleine zwarte hoopjes tussen de witte stukken liggen. Dat zijn de eitjes.
Vroeger dacht men dat het stukjes van vallende sterren waren, vandaar de naam sterrenschot.
Waar de naam heksensnot vandaan komt, daar mag je zelf iets bij bedenken...

Het stikt hier van de vogeltjes. 

Een roodborsttapuit zie je bijna altijd zittend in de top van een boompje.

Wat staat daar nog meer in het riet? Een zilverreiger.

Daar gaat ie.

Luid roepend vloog hij over ons heen...

... om even later te landen op een veilige plek te midden van het water.


Het welbekende logo van Natuurmonumenten. Deze wandeling vonden we op hun site.

Weer teruggekomen bij de parkeerplaats zagen we deze aalscholver zitten. 
Hij lijkt druk bezig te zijn met het regelen van het luchtverkeer.

We hebben weer heel erg genoten en besloten om deze wandeling later in het jaar nog eens te maken. 


3 opmerkingen:

  1. Sluit me daar bij aan .Ja de provincie Groningen heeft ook zijn mooie dingen.Woon al meer dan 30 jaar in Drenthe maar blijf een zwak houden voor Groningen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen