Vroeg uit de veren....

Gisteravond namen we een dapper besluit: "Als we morgenochtend vroeg wakker worden, staan we op en gaan we het Dwingelderveld in om foto's te maken." Ik noem het dapper omdat ik niet bepaald een vroege vogel ben. 

Zowaar, we werden om kwart voor 6 wakker en zijn toen opgestaan en vrijwel meteen vertrokken. Nou, ik kan zeggen: ik heb er geen spijt van. Het was mistig en overal hingen dauwdruppels, waardoor alles anders leek en we de mooiste kunstwerken tegenkwamen.

Zoals dit kunstig geweven web. Door de dauw werd het alleen maar nóg mooier.

En wat dacht je van dit ingewikkelde weefwerkje? Er zal toch wel een bepaald systeem in zitten? 

Kijk eens linksboven naar dat minuscule druppeltje dat aan een draadje hangt...

We besloten om richting het Holtveen te gaan. 

Hier zie je goed hoe mistig het was.

Langs de vennetjes bloeit het veenpluis.

Dit deed mij denken aan vroeger: we bogen een twijgje dubbel en "vingen" er spinnenwebben in.

Het leek of de zon er door wilde komen.

We hadden al kraanvogels van dichtbij horen roepen en hoopten dat we ze nog te zien zouden krijgen. 

Gelukkig was ik net op tijd om deze op de foto te zetten.

Ra ra, wat mag dit zijn? Het was een rups gevangen in de dauw.

Ja hoor, de zon liet zich even zien.

Een juffertje, ook omringd door dauwdruppels.

Het mysterieuze Holtveen.

Een libelle, hij lijkt wel bevroren.

De foto lijkt zwart-wit, maar dat is ie niet. 

Alles leek nog grijs door de mist.

Twee paartjes kuifeendjes. Bij het linker mannetje zie je het kuifje goed.

Moeder schaap en haar lammetjes bleven rustig liggen. Ze stoorden zich in het geheel niet aan vroege vogels zoals wij.

Nog een kunstwerk...

De zon leek er hier goed door te komen, toch bleef 't nog mistig.

Ook dit moederschaap stoorde zich niet aan ons. 

Ze ging mooi poseren voor de camera.

En dit grappige stel ging er ook mooi voor staan. 

Langs het Commissaris Cramerpad stonden hele velden met veenpluis.

Een spin, verstopt in z'n web.

Een juffer, gevangen in het web van een spin. Dat is ook de natuur. 

En uiteindelijk heeft de natuur er een waar kunstwerkje van gemaakt.

Na zo'n twee uur vol verwondering om ons heen gekeken te hebben, begonnen we het toch koud te krijgen en besloten we terug naar huis te gaan.

Zoals ik al zei, ik ben absoluut geen vroege vogel, maar hier heb ik geen spijt van en we gaan dit vast en zeker vaker doen.

Tip: Bekijk ook het blog van René.