"Je hoeft niet ver weg..."

Tijdens de corona-crisis was iedereen gedwongen binnen te blijven of in ieder geval niet de mensenmassa's op te zoeken. Nu hebben wij het geluk dat we in Ruinen wonen, waar je de ruimte hebt om naar buiten te gaan zonder dat je hordes mensen tegenkomt. Als je de juiste plekjes tenminste weet te vinden. En omdat het ook nog eens heel mooi weer was, hebben we de afgelopen tijd veel gefietst en gewandeld. En dan blijkt maar weer dat je echt niet ver weg hoeft om leuke dingen te zien...

Het begint bij ons huis. We wonen sinds drie jaar in Ruinen. De tuin is nu zo'n beetje hoe we het graag willen: Véél bloemen!

Zoals de centaurie, die overal spontaan opkomt. 

En deze papavers. Elke dag staan er weer tientallen in bloei. Een prachtig gezicht. 

Vingerhoedskruid zorgt voor de lila tinten.

Een boeket van klokjesbloemen, kattenkruid en papavers.

Ik kan me niet herinneren dat ik hem gezaaid heb, maar dit jaar kwam deze papaver zomaar op. 

Een prachtig exemplaar.

We gaan iets verder van huis. Tijdens een fietstochtje zagen we in een weilandje deze drie hazen keurig op anderhalve meter afstand van elkaar op een rijtje zitten.

René had nog altijd de wens om een keer tegen de schemering bij een dassenburcht te gaan zitten posten. Hoewel ik nog nooit een das in het echt heb gezien, heb ik niet zo heel veel zin om bij zo'n burcht te gaan zitten. Nou, dat hoeft ook niet meer! Op een avond fietsten we terug van een wandeling in de Anserdennen, toen we iets zagen scharrelen in een weilandje. Bleek het een das te zijn! En heel dichtbij, alleen gescheiden door een sloot en een afrastering, nóg één!

Ze waren zo druk bezig met het zoeken naar eten, dat ze ons niet in de gaten hadden.

Hier zie je er één aan de overkant van het gaas, zo'n vijf meter bij ons vandaan.

Wauw! We waren heel verbaasd, maar ook verwonderd, dat we ze zó dichtbij zagen.

En dan ook nog eens terwijl het nog licht was!

We fietsen ook wel eens naar de Oude Kene, een natuurgebiedje bij Hoogeveen. Tijdens een wandeling daar hadden we de koekoek al een paar keer horen roepen en ineens zagen we hem ook zitten.

Er zaten ook verscheidene rietgorzen in (uiteraard) het riet.

Een gedeelte van de route gaat over stapstenen. Daar kwamen ons zowaar een paar bekenden achterop ;-)

In een bosje dichtbij zie je altijd heel veel roeken. Onder begeleiding van deze vogels lopen zij verder. Wij zijn niet zo van het snelle...

Ook gaan we wel eens naar het Suikerveen, een watertje richting Gijsselte. Er staat een bankje en je kan om de plas heen lopen. Regelmatig staan er lepelaars. 

Aan de overkant van de plas zie je er eentje staan.

Hier zie je goed hoe de snavel de vorm van een lepel heeft.

Toen we er op een avond weer eens heen fietsten, zagen we drie lepelaars en twee reigers op een rij. Houden zij nou ook de anderhalve meter regel in acht?

Reigers worden als heel gewoon ervaren, maar ik vind het hele mooie vogels.

Deze drie lepelaars gaven een prachtige vliegshow weg. Ze vlogen over het water naar links...

... en kwamen even later hogerop weer overvliegen vanaf de andere kant. 

Weer thuis gekomen, zagen we deze mus die net een bad had genomen in de vijver achter ons huis.

 't Is net een verzopen kat...

Zoals je ziet, genieten we elke dag weer met volle teugen van alles wat we zien...