Verstoppertje spelen

Afgelopen vrijdag hadden we aan het eind van de middag zin om nog "even" een rondje te fietsen. Het was half vier, we hadden nog geen thee of koffie gedronken, want we hadden besloten om dat bij Arend te gaan doen. Helaas, die was gesloten en we fietsten door naar Dwingeloo, waar we op een terrasje koffie met wat lekkers hebben gehad. Daarna via Lhee richting Spier.
Bij dit vennetje zijn we gestopt:

Er hingen weer mooie wolken in de lucht.

Tussen het riet en de pitrus aan de rand van het ven zat weer van alles.

Je moest goed kijken, de juffertjes waren maar klein en sommigen speelden nog verstoppertje ook.

Van voren gezien zag zo'n juffertje er heel anders uit.

Een pantserjuffer op een den. De zon scheen zo mooi op de vleugels.

Gefopt! Als ik aan de andere kant stond, had ik 'm vast niet gezien!

Kiekeboe! Wat een grote ogen heeft zo'n beestje.

Mooi, zo met z'n schaduw op het blad.

Heel fijntjes met tegenlicht.

Acrobatische toeren uithalend om te zorgen voor nageslacht. 

Zie je dat het mannetje zich aan een andere stengel vasthoudt dan het vrouwtje?

Er waren ook andere dieren te zien, zoals deze sluipwesp.

Ik dacht: wat een vreemde sprieten steken er boven die distel uit... 

Het leek of het koolwitje ook verstoppertje wilde spelen.

Dit is de rups van de Sint-Jacobsvlinder. Wat een lange haren heeft ie op z'n lijf!

Je vindt ze bijna altijd op het Jakobskruiskruid.

We vervolgden onze weg richting Spier en gingen in het bos rechtsaf richting de schaapskooi van Johan Coelingh. We stopten bij dit ven vlakbij het Koelevaartsveen.

Aan de rand van het ven lag een klein veldje met dopheide. Dit is de waardplant voor het heideblauwtje, waarvan het mannetje een prachtige blauwe kleur heeft. Het vrouwtje is bruin. 

We hadden geluk: er vlogen er tientallen rond en ze waren zo aardig om voor ons te poseren.

De bovenkant van de vleugels is blauw...

... maar op de onderkant hebben ze zwarte stippen met een wit randje en een oranje band. 

Je ziet de vlekken van de onderkant door de vleugels heen schemeren.

Hier zie je een paartje. 

Het vrouwtje heeft aan de onderkant dezelfde mooie kleuren als het mannetje.

Ze konden het ook ondersteboven ;-)

Dit is een bijenwolf, een grote wesp die z'n naam dankt aan het feit dat hij bijen vangt.

Ze waren vandaag wel gek op het spelen van verstoppertje!

Deze kruisspin speelde in ieder geval geen verstoppertje. Hij liet zich duidelijk zien.

Hij hoefde niet bang te zijn om te verhongeren, er zaten voorlopig nog genoeg kleine vliegjes in z'n web.

Ik zei het aan het begin: We zouden "even" gaan fietsen, maar al met al was het 's avonds acht uur toen we thuis waren. 

Tja, eigenlijk weten we dat van te voren altijd al, want we zien iedere keer weer zoveel leuks...