Het waait hard en het regent zo nu en dan, maar dat maakt me niks uit. Ik ben erop gekleed.
Wat een prachtige wolken!
Het Kloosterveld staat nagenoeg helemaal onder water. Je kunt niet meer dwars oversteken zonder natte voeten te krijgen. Over het dijkje dan maar en via de stapstenen terug. Als dat kan... We zullen het zien.
Een regenboog!
Dit is het verhoogde pad naar de stapstenen. Het staat bijna onder water. Kijken hoever ik kom...
Tot aan de stapstenen is het gelukt! Geen overbodige luxe nu, die stapstenen. Je had er anders echt niet langs gekund zonder tot aan je knieën door het water te gaan.
Donkere wolken pakken zich samen. Ik ben bang dat ik een dikke regen/hagelbui op m'n kop krijg.
Zo lijkt het Kloosterveld wel een groot meer!
Terwijl ik er een paar weken terug nog dwars doorheen ben gewandeld!
Het pad waar ik vanaf de stapstenen overheen ben gekomen. Nou ja, pad... het is nog amper een pad te noemen. Maar ik heb m'n voeten droog gehouden, dankzij m'n stevige schoenen.
En wéér een regenboog!
Ik loop nog even langs de afrastering een stukje de heide op. Ook daar is het nat. Vooral waar vroeger de leisloot lag. Daar is zonder lieslaarzen ook niet meer doorheen te komen.
Op de terugweg neem ik een kijkje in de schaapskooi.
Dag mevrouw!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten